از روزگار رفته

چهره به چهره با ابراهیم گلستان

ابراهیم گلستان|حسن فیاد

تعداد صفحه	۲۴۲
نوبت چاپ	هفتم
قطع کتاب	رقعی
نوع جلد	شومیز

ابراهیم گلستان - من تو خانه ام ننشسته بودم. من تو استودیو نشسته بودم داشتم یک فیلمی را صدابرداری اش را تمام می کردم. باید نوار صدا که رویش ضبط می کردیم پاک بشود از صدای قبلی. دستگاه ما خراب شد، آن روز و صدای قبلی را خوب پاک نمی کرد و لنگ می زد. من تلفن کردم به مرحوم ابوالقاسم رضایی گفتم این نوار را می فرستم توی استودیوی «ایران فیلم» تو پاکش بکنی. گفت بفرستید. فروغ گفت من می برم. گفتم ببر. رفت و دیگر برنگشت به آن ترتیبی که رفته بود. هیچی دیگر، همین دیگر، تمام شد. توی خانه نبودم تو استودیو بودم. بیمارستان هدایت هم بیست متری استودیوی من بود. آن خانمی که مسئول بیمارستان بود قبول نمی کرد. می گفت اینجا بیمارستان بیمه های اجتماعی کارگران است، آقا بیمارستانه! خُب قبول نکرد دیگر. اگر هم قبول می کرد شاید هم فرقی نمی کرد. من هم رفتم تجریش بیمارستان... هیچی دیگر، تمام بود قضیه